AHMEt ARİF

HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİM

Seni anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard- arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu
Dışarda gürül- gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara.
Akan yıldıza.
Bir kibrit çöpüne varana.
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamdan,
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...

AHMED ARİF

AY KARANLIK

Maviye/Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine/Rüzgarda asi,
Körsem/Senden gayrısına yoksam
Bozuksam/Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...
İtten aç/Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille/Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...
Dört yanım puşt zulası,
Dost yüzlü,
Dost gülücüklü
Cıgaramdan yanar.
Alnım öperler,
Suskun, hayın, çıyansı.
Dört yanım puşt zulası,
Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş
Etme gel,
Ay karanlık...

AHMED ARİF

dört yanım puş zulası

bir dize bu kadar halktan ve bir o kadar da derin olabilir mi? Çok az sanatçı vardır ki halktan ve derin mısralar yaratabilmekte ustalaşmış.Ahmed Arif'te işte o sayılı üstadlardandır.Fransız bohemine özenen pek çok dönem şairinden farklı bir çizgide yol almıştır.Toplumcu gerçekçi anlayışı ilk ollarak lise yllarında el yazmlarıyla çoğaltılan Nazım şiirlerinde tanıdığını söyler büyük şair.Büyük şairin ardında bıraktığı yolda en çok yol kat eden şairimiz bence.Keşke birden fazla kitap yazsaydı ama tadında bırakmak istedğinden olacak ki ikinci bir kitap yazma girişiminde bulunmamış.Onu bu konuda eleştirenlere tek kitapta pegamber olunuyorsa şair de olunur demiş.Kendisini büyük bi rsaygı ve hürmetle anıyorum


"Öyle yıkma kendini
Öyle mahzun öyle garip
Nerede olursan ol
İçerde, dışarıda
Derste okulda sırada
Yürü üsüne üstüne
Tükür yüzüne celladın
Fırsatçının fesatçının hayının"

Yorumun için teşekkür ederım..
çok guzel anlatmıssın..

rica ederim.Asıl benim teşekkür etmem gerek böyle güzel bir şiiri paylaştığın için