ALSANJCK
Sabahtan beri yürüyordu. Havanın kararmasıyla zamanın geçmiş olduğunu anlamıştı. Saat kullanmıyordu. Gölgesine bakarak ya da bulutlara öyle anlıyordu işe gitmesi gerektiğini ya da ne yapacaksa işte... O günde işe gitmek yerine yürümeyi tercih etti ertesi gün atılma ihtimalini düşünmüyordu. Aslında bişey düşündüğü yoktu, insanları izliyordu sadece. Yanlarından geçerken anlık konuşmalarını duyduğu insanlara cevap veriyordu içinden. Ya da dışından bilmiyorum dudaklarının oynayıp oynamadığı hakkında bir bilgim yok. Yağmur yağmaya başlamıştı. O gün alsanjack ile buluşacaktı. Alsanjack onun hayali arkadaşıydı. Nasıl göründüğü hakkında bir fikrim olmadığı için şuan size onu tanıtamayacağım. Ama onun söylediğine göre görünmezmiş. Anladınız değil mi görünmez bir hayali arkadaşa sahipti ve işe gitmemişti o gün. O ünlü şehitli caddeye geldi yağmur yağmaya başlamıştı. Şemsiyesini açtı, ıslanmaktan hoşlanmıyordu. Bir cafe nin önünden geçerken saçlarım bozulacak çığlıklarını duydu kızların... Şemsiyesinden tiksindi o an neden bilmiyorum ama suratından anlayabiliyordum. Şemsiyesini yolun kenarında flüt çalan bir çocuğa verdi. Yağmur hızlanmıştı ve sırılsıklam olmuştu. Burnundan damlayan su damlalarını yine ıslak eliyle silmeye çalıştı sonra vazgeçti. Saçlarım bozuldu dedi ve güldü. O günkü tek tebessümü olmuştu ve bu yüzden o kızların çığlıklarına teşekkür ettim. Bir keresinde bana intiharı düşünmediğim tek an intihar etmiş olduğum an olacak demişti. Ve gitmişti aslında aynam kırıldığı için gitmek zorunda kalmıştı. Ki zorunda kalmaktan nefret ederdi.
Buluşacakları yere gelmişti ama alsanjack ortalarda yoktu. Ona ihtiyacı varken hiç görüşemezlerdi zaten… Yürümeye devam etti ve ıslanmaya ve insanları dinlemeye ve…
Yine gözleri başka yerdeydi. Sabah evden çıkarken duyduğu o saçma sözleri düşünüyordu.
Ona delirebilecek kadar zeki olduğunu söylemiştim o ayna kırılmadan önce… Ve 7 yıl uğursuzluk gelecek demiştim arkasından. Ya da düşünmüştüm. Dudaklarımın oynayıp oynamadığını hatırlamıyorum. Hangi yılda olduğumuzu da hatırlamıyorum mesela…
Onun cinsiyeti ve adı yoktu. Yaşadığına dair tek kanıt ölümü düşünmesiydi sanırım.
Çakan şimşeklerin aydınlattığı bir banka camında gördük birbirimizi, o biraz daha çökmüş gözlerinin altındaki mor halkalar belirginleşmişti. Ben nasıl göründüğümü bilmiyorum ama ondan farklı değildim sanırım.
Yağmur bizi yok etmek istercesine yağıyordu. Saçların dedi bozulmuş diye tamamladım. Yıllar sonra ilk defa birlikte gülümsüyorduk. Birkaç gün sonra bana alsanjack in intihar etmiş olduğunu söyleyecekti. Ölümü kaçıncı kez yaşadığımızı bilmiyorum. Günlerce odamdaki boy aynasının önünden kalkmadan ağladı, sarhoş oldu ve nasıl tanıştıklarını anlattı. Yas tutamayacak kadar ölüydük bizde.
Aradan birkaç ay geçtikten sonra yine yağmurlu bir günde ona kavuştuğum yerde beni terk etti. Giderken saçların dedim, bozulmuş diye tamamladı. Son kez birlikte gülümsedik…
Çisem ERKAYA
Paz Şub. 27, 2011 10:41 pm tarafından olric
Konu: ALSANJACK - Çisem ERKAYA 