DÜNYANIN EN TUHAF MAHLUKU (NAZIM HİKMET)

DÜNYANIN EN TUHAF MAHLUKU

Akrep gibisin kardeşim,

korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.

Serçe gibisin kardeşim,

serçenin telaşı içindesin.

Midye gibisin kardeşim,

midye gibi kapalı, rahat.

Ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.

Bir değil,

beş değil,

yüz milyonlarlasın maalesef.

Koyun gibisin kardeşim,

gocuklu celep kaldırınca sopasını

sürüye katılıverirsin hemen

ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.

Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,

hani şu derya içre olup

deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.

Ve bu dünyada, bu zulüm

senin sayende.

Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer

ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak

kabahat senin,

— demeğe de dilim varmıyor ama —

kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!

evet ne kadar yazık ki, kabahatin çoğu bizim...
Sesimizi daha fazla çıkaramadığımız için, sesimize sesler katamadığımız için.. belkide birşeyleri yapmaya kalkarken acaba birşey olurmu diye tereddüt ettiğimiz için.. ama işte kabahatin çoğu bizim.. ama genede;

"— demeğe de dilim varmıyor ama —
kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!"