"SON HİKAYEM"

kimim kaldı ki buralarda
rüyalarımda yanımda olanlar uyanınca terkettiler beni
kimisi karanlıktan korktu
kimisi soğuktan üşüdü yanımda

gözlerimi yumuyorum insanlara
açıkkende karanlıklardı şimdide
suretleri siliniyor aklımdan birer birer
yavaş yavaş büyüyorum galiba

benimle birlikte büyüyen gözbebeklerim
oyun oynamıyorlar artık
yada göremiyorlar hiçbirşeyi
sanki hikaye bitti,nokta koyuldu herşeye

mutlu sonlarla bitmek zorunda değilmiş hikayeler,
öğrendim en sonunda!
nokta koyulup yeni bir başlık atılabiliyorsa,
bitmiştir heryeş!yeni konu ve yeni bir göz lazım bana

bu sefer yeni bir hikaye geliyor işte
aşk yok,insanlar yok,güneş yok...

karanlıkta koşan bir beni anlatıyorum
nereye gittiğimi bilmeyen
konuşmayan yada kendi içinde susmayan
mutsuz sonlu bir hikayenin mutlu kahramanıyım ben

deli gibi kaçıyorum insanlardan
metafiziğe inanmayan tek varlığım
inkar,isyan diz boyu
varlığımla bile mutsuz edebiliyorum insanları

mutsuz oldukları için hikayemin satırlarından birer birer atlıyorlar
yeni bir satıra,ordan paragraf ve başka bir hikayeye
ve ben arkalarından hayatları boyunca unutmayacakları bir kahkaha patlatıyorum
susmayacakmışcasına ve bir o kadar da içten...

hikayeyi güzel bitirmeyeceğim bu sefer
bu sefer ben bütün gece içmiş
ve gece güneşe yüz tutmuşken
şafakta şakağına kurşun yemiş bir serseri olacağım

suratımda ufak bi tebessüm
elimde bir bira şişesi
cebimde sevgilimle çekildiimiz son resim
ve beynimde 54 kalibrelik bir kurşun çekirdeğiyle son noktamı koyacağım hikayeme!!!


bu benim mutsuz sonlu ve mutlu olduğum tek hikayem olacak!!!