BİR ADIN KALMALI

Konu: BİR ADIN KALMALI Çarş. Şub. 03, 2010 3:42 pm

Bir adın kalmalı geriye
Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde …
Aynaların ardında sır ,
Yalnızlığın peşinde kuvvet
Evet nihayet
Bir adın kalmalı geriye
Bir de o kahreden gurbet …

Sen say ki ;
Ben hiç ağlamadım
Hiç ateşe tutmadım yüreğimi
Geceleri, koynuma almadım ihaneti
Ve say ki ;
Bütün şiirler gözlerini ,
Bütün şarkılar saçlarını söylemedi .
Hele nihavent
Hele buselik hiç geçmedi fikrimden
Ve hiç gitmedi
Bir topak kan gibi adın
İçimin nehirlerinden…
Evet yangın
Evet salaş yalvarmanın korkusunda talan
Evet kaybetmenin o zehirli buğusu
Evet nisyan
Evet kahrolmuş sayfaların arasında adın
Sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı
Bu sevda biraz nadan
Biraz da hıçkırık tadı
Pencere önü menekşelerinde her akşam

Dağlar sonra oynadı yerinden
Ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca
Sen say ki ;
Yerin dibine geçti
Geçmeyesi sevdam …
Ve ben seni sevdiğim zaman
Bu şehre yağmurlar yağdı
Yani ben seni sevdiğim zaman
Ayrılık kurşun kadar ağır
Gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın …
Yine de bir adın kalmalı geriye
Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde …
Aynaların ardında sır ,
yalnızlığın peşinde kuvvet …
Evet nihayet
Bir adın kalmalı geriye
Bir de o kahreden gurbet …
Beni affet
Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç…

Ahmet Hamdi Tanpınar