Henüz 17 yaşındayken geçirdiği beyin kanaması
sonucu hayatından ümit kesilen Özgür Baştaş, hastaneye yetiştirildiği “8
dakika”yla başlayan ve normal hayata dönebilmek için 5 yıldır sürdürdüğü yaşam
mücadelesini kitap haline getirdi.
Doktorların yüzde 1 bile
yaşama şansı vermedikleri, ameliyata gerek duymadıkları ( daha doğrusu cesaret
edemedikleri ) Özgür Baştaş'ın, yaşama
tutunma mücadelesi sürüyor.
Elini kullanamadığı zamanlarda bilgisayarında “tek parmakla” yazmaya başladığı anılarını “8
Dakika” adını verdiği kitapta toplayan Baştaş, özellikle bize zamanın ne denli
kıymetli olduğundan bahsediyor.
Yürüme engelli, dilini kullanamayan, elini oynatamayan bir insanın
durumunu birkaç ay olsa da benzer şekilde yaşadığı için çok iyi anladığını dile
getiren Baştaş, “Kitabımla engellilere isterlerse istediklerini yapabilecekleri
mesajını vermek istiyorum. Ayrıca zamanın değerini vurguluyorum. Kimse ne zaman
öleceğini bilemez. Eğer sadece 8 dakikanız bile varsa onu en iyi şekilde kullanmalısınız”
diye konuştu. ( Hürriyet gazetesi ne yaptığı röportajda)
Bu kitabı yazan kişi bahsettiğim gibi bir
yazar değil kendisi de söylüyor bunu. O yüzden çok basit bir dille yazılmış .
Belki okurken yargılayabilir ya da garipseyebilirsiniz. Ama bence yaşadıklarını
yazıp yayınlamak herkesin cesaret edebileceği bir şey değil. Bulunduğu durumdan
bir an öne kurtulmak için savaşmış, hayata küsmemiş ve bize aktarabilmek için
her durumda yazmaya çalışmış. Bu büyük bir başarı bence. Üslubunu çok fazla önemsemeden olaylara ve
yazılanlara dikkat vererek okumanızı tavsiye ediyorum..