Can Dündar şiirleri

Misafir

ESKİDEN
Çember çevrilir,
Su musluktan içilir,
Ağaçlara tırmanılırdı.
Bebekler bezden,
Silahlar tahtadan,
Resimler kömür karasından yapılırdı.
Kızlara ninelerinin, erkeklere dedelerinin
İsimleri konulur,
Saatli maarif okunurdu.
Komşuda pişen
Bize...
Bizde pişen komşuya düşerdi.
Geceler ayaz,
Sokaklar karanlık,
Yıldızlar parlak olurdu.
Turşu, salça, mantı
Evde yapılır,
Karpuz kuyuda soğutulurdu.
Erik ağacının çiçeği,
Pencere camımıza yaslanır,
Güz yaprakları bahçemize düşerdi.
Kardan adam yapılır,
Evlerde soba yakılır,
Kış gecelerinde masal anlatılırdı.
Merdiven çıkılır,
Aidat ödenmez,
Yönetici seçilmezdi.
Evler badanalı,
Sokaklar lambasız,
Mahalleler bekçili olurdu.
Ajans radyodan dinlenir,
Çizgi roman okunur,
Defterlere kenar süsü yapılırdı.
Hayat,
Arkası yarın gibiydi,
Kesintisizdi.
Her gün yaşanacak bir şey vardı.
Herkes kendi düşünü kurar,
Kendi hayatını oynardı.

ŞİMDİ
Şimdi,
Herkes
Yoğun,
Yorgun
Ve
Tek başına...
CAN DÜNDAR...

Misafir

AÇ GÖZLERİNİ

En sevdigin elbiseni giydim
Bu gece kokunu sürdüm
Solgun yüzünü oksadim
Sessizce saçlarindan öptüm
Yazdigin mektuplari okudum
Kana kana su içer gibi
Plaklarini çaldim ah!
En çok o sarkida özledim seni.

Issizlik kapiyi çaldi, açmaya korktum
gece yarisi
Sehir uykuya daldi, baktim disariya
katran karasi
Rüzgar telasla kokunu getirdi bana
aldim koynuma
Buseni hafizamdan koparip
ilistirdim dudaklarima
Üsüdüm karanlikta
Tenine dokundum hissetsin diye
Aç gözlerini

Erguvanlarina su verdim
Içerken benimle konustular
Yastigini oksadim, kokladim
Anilar uçustular
Solugun saçlarimi yaladi sanki yine
bir meltem gibi
Teninin kokusu karisti kokuma
Yakistilar

Boguldum karanlikta
Yani basimdasin benden çok
uzaklarda
Ellerimi tut dokun bana
Aç gözlerini.

Attim kendimi caddelere
Yesil ceketin sardi beni
Yürüdüm üstüne karanligin korkusuz
Tuttum ellerini.

Misafir

AŞK DA DEPREM GİBİDİR

Ne zaman kimi vuracağını asla bilemezsiniz.
Geceyarisi aniden,
dipten yukselen coskulu bir dalga
gibi kabarır içinizde.
Toprak ayağınızın altından kayıyor gibi olur
ve en hazırlıksız oldugunuz anda bütün siddetiyle vurur. Sarsılır,
neye uğradıgınızı şasırırsınız.
Heyecan, korku, kararsızlık, cesaret, acı,
öfke, huzun, merhamet, şiddet
kaplar bir anda dünyanızı.
Eş dost yardıma koşsa da kolay toparlanamazsın.
Bittiğinde agır bir enkaz bırakır geride.
Daha kötüsü,
'tamamen bitti' sandıgınız sarsıntı,
hafif bir siddette artıcı şoklar halinde yıllarca sürebilir.
Kalbinizdeki kırık hat ara sıra yoklar yeniden...

Misafir

Otuzbeşime bastım geçen hafta...

İlk yarı bitti : Hayat:1 - Ben:0...!!!...

Ama belliydi böyle olacağı

Nicedir başlamıştı belirtiler:

Yolda çocuklar "Amca şu topu atıversene" diye seslendiklerinde

kuşkulanmıştım ilkin...

Sonra saçlarımdaki beyaz teller tescilledi

yarı yolun ufukta göründüğünü,

Baktım; lise fotoğraflarım sararmış,

sınıf arkadaşlarım yaşlanmış.

Eş dost sohbetlerinde

sağlık ve çocuk konuşulur olmuş,

seyahat ve aşk yerine...

Gök gibi gürlemeye alışkın müzik setimin ses düğmesini kısar olmuşum,

içimdeki uçurtmanın ipini çekercesine...

Bizim zamanımızda diye başlayan nutuklar atmaya başlamışım

mezuniyet törenlerinde,

-Hayret daha dün değil miydi benimkisi?-

Yıllar yılı dudak büktüğüm

"ölümden sonra hayat" masallarına

kulak kabartmaya başlamışım

gizliden gizliye...

İple çektiğim Haziranlara sırt çevirmişim.

Yaşamın orta sahasına girmişim, irkilmişim...

Ruhumun ikizleri yine çekiştiriyorlar kollarımdan;

Biri, "daha ne gördün ki" diyor yüzünde papatyalarla,

asıl şimdi başlıyor hayat!...

Bundan sonrası rahat!"

Lakin "Buydu görüp göreceğin" diye efkarlanıyor öteki...

ikinci yarı geçer hızla, yaşlanırsın zamanla...

Yaşı genç olanlar 35'e uzak durduklarını sanarak

"Sahi oldu mu o kadar? Hiç göstermiyorsun" tesellisindeler.

35'le çoktan tanış olanlarsa

"Hayata hoş geldin" pankartlarıyla karşılamadalar...

İlk yarı sadece bir ısınmaymış meğer:

asıl ikinci yarıda anlaşılırmış tadı,

hayatın... kavganın... aşkın...

Bense şaşkın...

devre arası bilançolarındayım.

Son dönemde

Kim bilir kaç kez eski anıları yaralı ele geçirdim,

belleğimin derinliklerinde?...

Kim bilir kaç kez kendime yakalandım,

kendimden kaçarken?...

Ve sustum vicdan sorgularında...

Aksi sedamla bile dertleşmedim.

Meğer ne yaman serüvenmiş hayat?

Bazen yediveren gülleri gibi bereketli...

Sanki hayat değil, Körfez Krizi mübarek:

Bir koyup, beş alıyorsun...

Yaşıyor, seviyor ve seviliyorsun...

Bazense kıtlıktan kırılıyor ortalık,

şaşıp kalıyorsun...

Oysa -herkes bilmezden gelse de-

skoru belli oyunun:

30'larda dedeni ve nineni kaybediyorsun,

40'larda anneni ve babanı...

Ve 70'lerde kendini...

Şimdi devre arası, yolun yarısı...

Bugüne dek ancak tanıştık hayatla...

Ben ona kendimi tanıttım,

O bana kendini...

Göğsüme madalya gibi dizdim hatalarımı...

Zaferlerim onlar benim, olgunluğumun yapıtaşları...

Ve derin bir yara gibi sakladım başarılarımı...

Asansör çıkarken yukarı,

dönüp bakmadım bile aşağı...

Dönmesin diye başım...

Ben istikballe arkadaşım...

Ne var ki herşey yarım...

Hayat da yarım, sevdalar da...

Daha diyeti ödenmedi sevinçlerin...

İhanetlerin hesabı sorulmadı...

Nazım'ın dediği gibi

"Kopardım portakalı dalından ama,

kabuğu soyulmadı,

sevdalara doyulmadı..."

"Doydum diyen görmedim ki ben zaten..."

Lakin gel de zamana anlat bunu...

Sahi nedir bu telaş, bu kin?

Sanki ölüye can yetiştireceksin...

Baktım ikinci yarı kapıda...

ve hayatın ceza sahası yakın...

Doldurdum bir kara kutuya 35 yılın hesabını.

Acılar, sancılar bir çekmecede

sevdalar diğerinde...

Bir yerde hüzünler ve korkular,

bir üstte sevinçler ve zaferler...

Kat kat, dizi dizi dizdim kullanılmış takvimlerimi,

Sabırla kapattım kutuyu, sevgiyle mühürledim ağzını...

İlk yarı bilançom o benim:

Yangında ilk kurtarılacak...

Kazada ilk açılacak...

Yarımlar tam olduğunda

kara kutuyu açıp bakanlar

teşhis koyacaklar halime...

"Çok mutlu olmuş, fazla yüksekten uçmuş zavallı" diyecekler

Ya da,

"Sebepsiz alçalmış... Bile bile vurmuş kendini dağlara!..."

Fakat kara kutu ancak bir kısmını söyleyecek hikayenin...

Kalanı benimle gelecek...

Dağların yamaçlarına savuracağım en mahrem hatalarımı...

Reyhanlar saklayacak sırlarımı...

Skoru bir tek Ege'nin suları bilecek...

Denize kavuşabilirse eğer içimdeki nehir...

HAYAT :0 BEN:1

CAN DUNDAR.. Cool

Misafir

Felluce'yim ben...

Yıkık, harap, mağrur ve asi...

Medeniyet denilen arsız yalanın tekzibi...

İşgale uğradım, yağmalandım, kana bulandım.

Evlatlarım ceset ceset yatar caddelerimde...

...dünyanın gözleri önünde...

Sofrasında yer aradığınız bir ziyafetin zor lokmasıyım.

Barbarların istilası karşısında Şark'ın nefs - i müdafaasıyım.

* * *

Bayramdı.

Çatışma vardı.

Cuma sabahı camide vuruldum.

Yerde can çekişirken bulundum.

Yaradan'ın evinde, Yok - eden vardı o gün...

Aradıklarını söyledikleri kitle - sel imha silahlarıyla geldiler.

Kafama nişan alıp, beynimi deldiler.

Dağıldı kafam, parçalandı yüzüm.

Kızıla kesti dayandığım duvar;

Kendi kanıma gömüldüm.

* * *

Tanırsınız beni...

Vietnam'da beynine kurşun sıkılan da bendim;

Filistin'de taşlarla kolu bacağı kırılan da...

İzmir'de ilk kurşunu atan da...

Hepsinde suçum aynıydı:

İşgalciye karşı ülkemi savunuyordum.

Ve kanlar içinde yattığım yerden dünyaya, unuttuğu bir yemini, "isyan"ı

hatırlatıyordum.

* * *

Fakat ne mümkün!

Katilim, benden çok önce dağıtmış dünyanın beynini...

Kara bir perde inmiş Ademoğullarının gözüne...

Görmüyor, duymuyor, ses vermiyor.

Susuyor riyakarca...

Aslan tarafından parçalanan avın artığına göz dikmiş sırtlanların iştahıyla...

...susuyor, katliama ortak olma pahasına...

* * *

Şimdi yalanlar söyleyecekler sana...

"Özgürlük götürdük, onun için öldürdük" diyecekler.

Bir tek yüzüm var, bunun karşısına koyabilecek.

Bu darmadağın, bu delik deşik, bu kanlı yüz, feneri olsun kör gözlerinizin...

Felluce adını, zulmün defterine yazın.

Ve asla unutmayın.

Dönerim bir gün; mazlumun ahı gibi çıkar gelirim.

İsyanlarla, sandıklarla... olmazsa, belime sarılmış bombalar, cephane yüklü

kamyonlarla...

"Terörist" diye işitirsiniz manşetlerde adımı yine; büyüğüne tapar, küçüğünü lanetlersiniz.

Suçlunun savcı, mazlumun sanık olduğu bu sefil mahkemede, adım adım faşizme gidersiniz.

Ödersiniz bedelini sükutunuzun...

Bir gün pişman olursunuz.

İşte o gün hatırlayın beni:

Ben, Felluce'yim.

21. asrın kabristanı, insanlığın son kalesiyim.

CAN DÜNDAR

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Çarş. Kas. 05, 2008 11:05 pm

duyarlılığı son derece yüksek metinler bunlar..

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Çarş. Kas. 05, 2008 11:19 pm

"Ben, Felluce'yim.

21. asrın kabristanı, insanlığın son kalesiyim."

kanımı donduruyor bu dizeler..

*ayrıca "Mustafa" filmi için kutluyorum üstadı. Tüm eleştirileri haksız buluyorum ve bende olsam aynısını yapardım diyorum.

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Çarş. Kas. 05, 2008 11:22 pm

yine de bazı dizeler şiirden çok şiirsel düz metinler gibi..sanırım imgesel eksiklikler var..

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Çarş. Kas. 05, 2008 11:24 pm

bence kendi tekniği..

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Çarş. Kas. 05, 2008 11:37 pm

Mustafa filmine yapılan eleştriler karşısında Can Dündar'ın cevabı:''Ben Filmi yaptım yorumlamak size düşer...''Kendine yakışır bir uslupla cevaplamış dıyorum..

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Çarş. Kas. 05, 2008 11:42 pm

geçtiğimiz akşam NTV'de "Sadece Vatandaş Okan Bayülgen" isimli programa telefonla katılmıştı. orada da çok iyi açıklamalar yapmıştı. ama aklıma kalanı sadece şu bölümdü " benim filmimi izlemeyenler de eleştiriyor."

** Mustafa Kemal askerlik üniformasını kendisi çıkarmıştır zaten. Ve oda bir insandır, tanrılaştırıp onu kendiyle ters düşürmeyin... Can Dündarı bir kez daha kutluyorum.
Çok iyi bir Mustafa portresi sunmuş izleyiciye.. Akıllardaki Mustafa Kemal sorularını bir nebzede olsa cevaplamıştır bu film..

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Çarş. Kas. 05, 2008 11:47 pm

arkadaşlar sitenin şiir forumundayız..konuyu dağıtmayalım..ayrıca sitede kimse mustafa'yı eleştirmeden bu kadar savunma niye:-) sanırım eleştiriler canınızı sıkmış..

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Çarş. Kas. 05, 2008 11:56 pm

ama fılmın icindeki Mustafa Kemal konusunda ben Ülkü Adatepe'nin soyledıklerını desteklıyorum'

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Perş. Kas. 06, 2008 12:00 am

mustafa filmini etraflıca tartışmak için bi de sinema forumu açalım mı admin kardeş..

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Perş. Kas. 06, 2008 12:03 am

başlık açılmış görmüyormusunuz Very Happy

Konu: Geri: Can Dündar şiirleri Perş. Kas. 06, 2008 12:18 am

vi pardon